ในปี  2540 อาเซียนประสบกับมรสุมหนัก คือ วิกฤติเศรษฐกิจเอเชีย หลังผ่านพ้นมรสุม ดังกล่าวไปได้จึงเกิดศักราชใหม่ของความร่วมมือระหว่างกัน โดยในปี 2546 ผู้นำอาเซียนได้ลงนาม ปฏิญญาว่าด้วยความร่วมมือในอาเซียน ฉบับที่ 2 (Declaration of ASEAN Concord IIหรือ Bali Concord II) เพื่อประกาศจัดตั้ง ประชาคมอาเซียน หรือ ASEAN Community 
ภายในปี 2563 (ค.ศ.2020)
              ประชาคมอาเซียน ประกอบด้วยความร่วมมือ 3 เสาหลัก เสาหลัก แต่ละด้านมีวัตถุประสงค์ดังนี้

                                            “ประชาคมการเมืองความมั่นคงอาเซียน” 
                                           ASEAN Political Security Community(APSC) 
              มีวัตถุประสงค์ที่จะทำให้ประเทศในภูมิภาคอยู่อย่างสันติสุข โดยการแก้ไขปัญหา ในภูมิภาคโดยสันติวิธีและยึดมั่นในหลักความมั่นคง รอบด้าน ประชาคมการเมือง และ ความมั่นคงอาเซียน โดย

              1.ใช้ข้อตกลงและกลไกของอาเซียนที่มีอยู่แล้วในการเพิ่มศักย ภาพในการแก้ไขปัญหา ข้อพิพาทภายในภูมิภาค รวมทั้งการเผชิญหน้ากับ ภัยคุกคามรูปแบบใหม่ เช่น การก่อการร้าย การลักลอบค้ายาเสพติด การค้า มนุษย์ อาชญากรรมข้ามชาติอื่นๆ และการขจัดอาวุธที่มีอานุภาพ ทำลายล้างสูง
              2. ริเริ่มกลไกใหม่ๆ ในการเสริมสร้างความมั่นคง และกำหนดรูปแบบใหม่สำหรับความร่วมมือ ด้านนี้ ซึ่งรวมถึงการกำหนดมาตรฐานการป้องกันการเกิดข้อพิพาท การแก้ไขข้อพิพาท และ การสร้างเสริม สันติภาพ ภายหลังการยุติข้อพิพาท
              3. ส่งเสริมความร่วมมือทางทะเล ทั้งนี้ ความร่วมมือข้างต้น จะไม่กระทบต่อความเป็นอิสระ ของประเทศสมาชิก ในการดำเนินนโยบายการต่างประเทศและความร่วมมือทางทหารกับประเทศ นอกภูมิภาค และไม่นำไปสู่การสร้างพันธมิตรทางการทหาร

                                                     “ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน”
                                                ASEAN  Economic Community (AEC)                             วัตถุประสงค์เพื่อทำให้ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความมั่นคง
และสามารถแข่งขันกับภูมิภาคอื่นๆได้ โดย

              1. มุ่งให้เกิดการไหลเวียนอย่างเสรีของสินค้า บริการ การลงทุน เงินทุน การพัฒนา ทางเศรษฐกิจ และการลดปัญหาความยากจน และความ เหลื่อมล้ำทางสังคมภายในปี 2558
              2. ทำให้อาเซียนเป็นตลาดและฐานการผลิตเดียว (single marketand production base) โดยจะริเริ่มกลไกและมาตรการใหม่ๆ ในการปฏิบัติตามข้อริเริ่มทางเศรษฐกิจที่มีอยู่แล้ว
              3. ให้ความช่วยเหลือแก่ประเทศสมาชิกใหม่ของอาเซียน เพื่อลดช่องว่างการพัฒนา และ ช่วยให้ประเทศเหล่านี้เข้าร่วมกระบวนการรวมตัวทาง เศรษฐกิจของอาเซียน
              4. ส่งเสริมความร่วมมือในนโยบายการเงินและเศรษฐกิจมหภาค ตลาดการเงินและตลาดทุน การประกันภัยและภาษีอากร การพัฒนา โครงสร้างพื้นฐานและการคมนาคม พัฒนาความร่วมมือ ด้านกฎหมายการเกษตร พลังงาน การท่องเที่ยว การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ โดยการยก 
ระดับการศึกษาและ การพัฒนาฝีมือแรงงาน

                                               “ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน” 
                                              ASEAN Socio-Cultural Community (ASCC) 
              มีจุดมุ่งหมายในการยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน ส่งเสริมการใช้ ทรัพยากร ธรรมชาติ อย่างยั่งยืน และเสริมสร้างอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม ของอาเซียน โดยมีแผนปฏิบัติการ ประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน ซึ่งครอบคลุมความร่วมมือในหลายสาขา เช่น ความร่วมมือด้าน การปราบปรามยาเสพติด การพัฒนาชนบท การขจัดความยากจน สิ่งแวดล้อม การศึกษา วัฒนธรรม สตรีสาธารณสุข โรคเอดส์ และเยาวชนเป็นต้น เป็นกลไกสำคัญเพื่อการบรรลุจุดมุ่งหมายของ ประชาคมนี้ และรองรับการเป็นประชาคมซึ่งเน้นใน 4 ด้าน ได้แก่

              1. การสร้างประชาคมแห่งสังคมที่เอื้ออาทร
              2. แก้ไขผลกระทบต่อสังคมอันเนื่องมาจากการรวมตัวทางเศรษฐกิจ
              3. ส่งเสริมความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อมและการจัดการดูแลสิ่งแวดล้อมอย่างถูกต้อง
              4. ส่งเสริมความเข้าใจระหว่างประชาชนในระดับรากหญ้า การเรียนรู้ประวัติศาสตร์ และ วัฒนธรรม รวมทั้งการรับรู้ข่าวสารซึ่งเป็นรากฐานที่จะนำไปสู่การเป็นประชาคมอาเซียน